سیر تحول غربت صوفیانه با تاکید بر مرصاد العباد نجم رازی، مثنوی مولوی و دیوان حافظ
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی
- نویسنده حمید غلامی
- استاد راهنما سعید بزرگ بیگدلی حسینعلی قبادی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1388
چکیده
در این پژوهش یکی از بنیادی ترین ابعاد احساسات در درون انسان، یعنی احساس غربت بررسی شده و کوشیده شده است که نگرش های متفاوت نسبت به این مسئله در ادیان و هستی شناسی های گوناگون بیان شود و نوع نگرش بزرگان صوفیه و عارفان این طریق با تأکید بر آراء و دیدگاه های سه تن از بزرگان ادب فارسی مورد بحث قرار گیرد. در زمین? احساس غربت آراء پراکنده ای در کتب عرفانی اعم از شعر و نثر می توان استخراج کرد اما درجنب? اسطوره شناسی و ازلی آن بیشتر در شعر حافظ به آن پرداخته شده است. اغلب یافته ها در زمین? تحلیل مفهومی این موضوع انجام پذیرفته اند و از منظر ادبی در این زمینه پژوهشی انجام نگرفته است. در این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تحلیل منابع و مآخذ مربوط و با استناد به متن های مورد نظر مسأل? غربت تجزیه و تحلیل شده است. بزرگان صوفیه در گذر ازاسارتگاه دنیای ماده و دریافت بارقه هایی از موطن ازلی از مضامینی چون عشق، فنا، وحدت و نظایر آن بهره جسته اند. یکی از عوامل اصلی احساس غربت، هبوط از دنیای لازمان و لامکان و هویت مند شدن انسان است. درد و رنج ناشی از هبوط و ناهمجنسی روح با عالم ماده از عوامل تشدید کنند? احساس غربت هستند. شاعران و نویسندگان در بیان احساس غربت به دلیل ذهنی و چندلای? بودن مفهوم آن، همواره از صنایع ادبی، تعابیر، تصاویر و روایت پردازی ها بهره جسته اند. نگاه به این مسئله در مرصادالعباد، در ارتباط مستقیم با آفرینش از دیدگاه اسلامی است. در اشعار مولوی و دیوان حافظ، این احساس عمیق تر و هنرمندانه تر می شود. مولانا با به کارگیریِ تصاویر، تعابیر و روایت پردازی ها در بسامد بالایی، سعی در بیان این موضوع داشته است و می توان اظهار داشت که مثنوی و غزلیات شمس، زاد? احساس غربت مولوی هستند. حافظ با استعانت از ذهن آفرینشگر و زبان نمادین خود، به غربتِ انسان از ساحت های متفاوت می نگرد که مهم ترین آنها در بازگشت به عهد ازل و عالم الست، شکل می گیرد. واژگان کلیدی: غربت صوفیانه، عهد الست، ازل، هبوط انسان، حافظ، مولانا، نجم رازی.
منابع مشابه
پیوند سیاست با عرفان در مرصاد العباد نجم رازی
This study investigates Mersād al-‘Ebād and its contents on the policies of the rulers. Chapter five of this book on “various groups and their policies” deals with policies of different monarch and ministers of the time. It discusses issues such as the legitimacy of the monarchs, the position of kingdom in mysticism, special and ordinary kingdoms, and the superiority of monarchs over prophecy p...
متن کاملواکاوی جلوههای تمثیلی اعلام انسانی و عناصر طبیعت در مرصاد العباد نجم رازی
پژوهندگان عرفان و تصوف در بیان افکار و اندیشههای خویش از عنصر پر تأثیر تمثیل بسیار بهره جستهاند. باید اشاره داشت بسیاری از مفاهیمی که در نثرهای صوفیانه بیان میشود مفاهیم مجرد و تجربههای عرفانی است. عارف برای بیان کردن و انتقال دادن این گونه مفاهیم به مخاطب باید آنها را حسی و ملموس نماید تا فهم و پذیرش مطالب آسانتر شود، در نتیجه یکی از شیوههای تسهیل این گونه امور در قالب داستان و تمثیل اس...
متن کاملرویکرد حدیثی نجم الدین رازی در مرصاد العباد
چگونگی رابطۀ بین حدیث و عرفان، همواره یکی از محورهای قابل بررسی حدیث پژوهان بوده است. با اینکه عارفان در مقام فهم آموزه های دینی، به ویژه در حوزۀ تفسیر قرآن، بر کشف و شهود تکیه می کنند، کسانی از آنان به حدیث به عنوان یک منبع شناخت در تبیین آموزه های عرفانی توجه خاصی داشته وآن را در آثار خود به کار برده اند. نجم الدین رازی به خصوص با عنایت به مبانی عرفانی ویژۀ خود در مقایسه با برخی عارفان دیگر، ...
متن کاملانسان در آثار منثور صوفیه با تاکید بر مرصاد العباد نجم الدین رازی
در نگرش عارفان مکتب عاشقانه، محبّت(عشق) صفت ذات حق است، که با آن ابتدا به خود و سپس به روح محمدی تجلّی نمود و به واسطه ی او عالم و آدم را آفریده است. در باور بزرگان این مکتب،ذات اقدس الهی انسان را به صورت خود آفرید و به او عشق ورزید.یکی از شعب این مکتب،سلسله ی کبرویه است.آنان طریق اهل محبّت رانزدیکترین راه وصول به حق می دانند.نجم الدین رازی، که از معاریف این سلسله می باشد، معتقد است که دل انسان بر...
15 صفحه اولمقایسۀ محتوایی مرصاد العباد نجم الدین رازی و حدیقة الحقیقۀ سنایی غزنوی بر مبنای نظریة ترامتنیت
امروزه گسترش تحقیقات و تعمق های علمی در میراث گرانبهای ادبیات فارسی زمینة مناسبی را برای پی گیری مطالعات تطبیقی و مقایسۀ آثار ادبی از جنبه های مختلف فراهم کرده است. این مقاله تلاشی است برای مقایسۀ محتوایی دو اثر ارزش مند در زمینۀ ادبیات عرفانی، یعنی حدیقة الحقیقۀ سنایی غزنوی و مرصاد العباد نجم الدین رازی که عمدتاً بر مبنای دیدگاه «بینامتنیت» و نیز «ترامتنیت» صورت گرفته است. ترامتنیت، که نخستین ب...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023